Tsjechië - Slowakije 2015



"Gaan we georganiseerd of op de bonnefooi in eigen tempo?"
Het is toch weer het laatste geworden. In georganiseerd verband zie je in korte tijd heel veel (b.v. OK motorreizen), maar zelf een beetje zoeken en rommelen heeft toch ook wel wat. En we willen, als het weer goed is, ter plekke tijd kunnen maken voor een wandeling. Een collega attendeert ons op wandelingen in het Slowaaks Paradijs. Zo wordt Slowakije ook in ons plannetje betrokken. De consequentie is wel dat we in Duitsland en Tsjechië diverse bezienswaardigheden laten liggen en bewaren voor een volgende keer, zoals het Elbegebirge, Reuzegebergte en Praag.

"Wat doen we met overnachten?"
In Tsjechië en Slowakije zijn hotels zeer betaalbaar. We willen ook trekkershutten proberen. Dus slaapzakken, matjes, borden en bestek worden ingepakt. De heen- en terugroute willen we kamperen, maar het weer voor de heenroute ziet er niet kampeervriendelijk uit. Ik zoek op het internet naar geschikte hotels en boek alvast voor de eerste nacht.

"Routes?"
Op het internet kan ik niet veel vinden over motorrijden in de regio, zelfs geen Duits motorreisboek. Zijn deze landen niet aantrekkelijk voor de motorrijder? We willen zoveel mogelijk via mooie routes van A naar B. Elke verplaatsing een toertocht op zich, dat is het idee.
We kiezen niet voor de kortste route naar Tsjechië (via de Harz), maar voor een mooi alternatief, waarvoor we een dag extra uittrekken. Eenmaal de grote lijnen bepaald, zoeken we naar bezienswaardigheden en zetten die als waypoint in de gps.
Hier de GDB-file met routes en waypoints in Tsjechië.
Hier de GDB-file met routes en waypoints in Slowakije.

Zondag 21 juni (Teutoburgerwald/Weserbergerland - 330km)

We zijn klaar voor vertrek, maar ik twijfel nog steeds over de tent. Tien minuten voor vertrek knopen we toch nog de tent achterop, zonder de stoelen. Om 9.30 gaan we op pad, haast hebben we vandaag niet. De eerste dag gaat door het Teutoburgerwald en het Weserbergland. Veel bekende wegen, maar het blijft super om te rijden. De voorspelde regen beperkt zich tot een paar druppen. Onze eerste koffiestop is in Bad Iburg en de tweede bij onze favoriete Kaffeestube in the middle of nowhere. Voor Gerard een Strammer Max en voor mij een Brotteller. Daar kunnen we wel even mee vooruit.

Ons eindpunt voor vandaag is het mooie plaatsje Hannoversch Münden, waar de rivieren Weser en Fulda bij elkaar komen. In het dorp zijn alleen nog dure kamers beschikbaar. We hebben het dorp al vaker bezichtigd, dus het Waldhotel net iets buiten Hann.Münden is voor ons ook prima. Er is een fatsoenlijke parkeerplaats voor de deur en een kamer met balkon. Als we de boel afgeladen hebben, moeten we nog even een vogeltje uit de badkamer bevrijden en dan lekker met een kop thee op het balkon. Ondertussen begint het zachtjes te regenen. Het is helemaal goed zo.

Maandag 22 juni (Thuringerwald - 320km)

Het miezert. Eigenwijs als we zijn, proberen we het eerst nog even zonder regenkleding. Gelukkig hebben we vanochtend gelijk getankt, want na Hann.Münden komt lange tijd niks meer. En dat geldt ook voor mogelijke koffiestops, we komen op deze druilerige maandagmorgen geen open horeca tegen. We moeten het doen met koekjes en drinken uit de tanktas. Pas in het bekende skidorp Oberdorf doen we een fatsoenlijke stop bij Elmi, dat we nog kennen van vorig jaar.
Onze route van vandaag gaat dwars door het Thüringerwald. Een mooie route met veel bochten, maar door het slechte weer rijden we niet lekker. Jammer, dit moeten we echt nog eens over doen met mooi weer.

Ons eindpunt voor vandaag is camping/gasthof Schloss Issigau. Een bijzonder plekje. Hier hadden we graag ons tentje opgezet, maar niet met dit weer. We krijgen een hele mooie kamer toegewezen. Eigenlijk te mooi voor ons motorrijders, met onze natte plunje en vieze koffers. Ik durf de koffers niet op het tapijt te zetten en ga ze eerst schoonmaken onder de douche. 's Avonds gaan we heerlijk eten in het bijbehorende authentieke restaurant. We raken aan de praat met een paar dames die van oorsprong uit onze omgeving komen.

Dinsdag 23 juni (Erzgebirge - 270km)

Geleidelijk worden onze routes korter, zodat er tijd is om dingen te bezichtigen. Vorig jaar stond een artikel in de krant over het Deutsch Deutsches Museum in Mödlareuth, ook wel klein Berlijn genoemd. Via kleine wegen rijden we er naar toe. Na een extra ommetje voor benzine komen we aan in het dorp. We bekijken het "Freigelände". Het Kino en het museum zelf laten we voor wat het is.


Het Erzgebirge is een heel bekend motorgebied, ik had er dan ook hoge verwachtingen van, maar het valt me een beetje tegen. Misschien ligt het aan het koude druilerige weer, de omleidingen en de lintbebouwing in de dalen. We zitten veel op 700 meter waar het slechts 10 graden is. In de loop van de middag gaat het beter. Het weer klaart op. De route is goed. Motorhotel Altes Zollhaus, net voor de grens, hadden we in gedachten als alternatief voor vannacht. Als we er langs rijden zien we dat er geen moer te doen is, we gaan door.

Eenmaal in Tsjechië rijden we door een prachtig natuurgebied met veel bloemen. Stoppen mag eigenlijk niet, maar we doen het toch snel even voor een foto. De weg gaat slingerend verder door bossen en eindigt na 50 km in Decín.

Eerst rijden we naar de camping. Er is geen enkele gast, het ligt aan een drukke weg en pal naast de camping staat een grote circustent. Dit gaat hem niet worden. Hotel U Kaple ligt buiten het centrum, in een parkje, tegenover een kerk. Een keurige kamer met ontbijt voor ongeveer 40 euro. Vanuit het hotel lopen we naar het centrum, onderweg nog even geocachen, onze eerste in dit voor ons nieuwe land. En uiteraard geld pinnen. We zien diverse eetgelegenheden en kiezen voor eentje waar meer stellen zitten, een heel leuk tentje en lekker eten.


Woensdag 24 juni (langs het Reuzengebergte - 230 km)

De route is goed, alleen achter Prysk gaan we via een onverhard bospad. We worden ingehaald door een motorcrosser. Zo, dat ook weer gehad. Thuis maar eens nazoeken.
Onze eerste stop voor vandaag is de "bikerhöhle" Pekelne Doly, een zeer bekende Bikertreff. Op dit vroege natte tijdstip midden in de week zijn wij uiteraard de enige gasten. Het valt ons mee dat het überhaupt open is. Onze volgende doel is het uitzichtspunt op de berg Jested, maar helaas ligt de berg in dikke mist. We laten het links liggen. Bij Pekarova Brana stoppen we voor foto's. Daarna gaat de route door Cesky Raj, een mooie omgeving en een zeer bekend wandelgebied.

We willen een stukje Reuzengebergte meepakken, maar diverse wegomleidingen dwingen ons de andere kant op. Uiteindelijk geven we het op en besluiten de 16 naar Trutnov te nemen. We verwachten een doorgaande weg, maar we rijden in file van dorp naar dorp. Het sleept zich maar voort, tot vervelends toe. Achter Trutnov gaat het beter. Om 17.00 uur zijn we over.

Camping Kamenec of camping Bucnice? We willen voor 2 nachten een hut. De keuze is niet moeilijk, het wordt camping Bucnice. Voor 2 nachten betalen we 8ooKR. Vergeleken met Noorwegen zijn deze hutten erg simpel: er is 1 stopcontact, geen verwarming en geen kookspullen. Koken in de hut mag niet, dat kan in de algemene keuken vooraan. Met de waterdompelaar maken we toch even thee in de hut. Het sanitair oogt nieuw. Net als in de Bikerhöhle kunnen de wc's niet op slot, dat wil zeggen bij de mannen niet, bij de vrouwen wel. Het is heel simpel: als de deur dicht is, is de wc bezet en anders staat de deur open. Ja simpel, maar toch onwennig voor ons.

We eten bij hotel Orlik, ongeveer 500 meter verderop. Lekker gegeten. Voor die prijzen gaan we niet zelf koken. Terug bij de hut is het te koud om buiten te zitten. En binnen eigenlijk ook, de houten wandjes zijn dun. Dan maar vroeg naar bed.

Donderdag 25 juni (wandelen Adrspach)

Om 7.30 uur zijn we al wakker. Ik haal ontbijtspullen bij het winkeltje. We gaan op de veranda zitten, als de zon boven de bergen komt is het er aangenaam. Om 10.00 uur gaan we op pad voor een mooi afwisselend wandelrondje. Via een pad achter langs de camping lopen we naar de ingang van het park Adrspach. De meesten lopen daar een rondje, wij lopen een alternatief dat we op wikiloc gevonden hebben en eindigen bij het hotel waar we gisteren gegeten hebben. Al met al 13 km.
's Avonds eten we weer bij hetzelfde hotel. Daarna nog even nazitten op de veranda van ons hutje, waar het een stuk warmer is dan gisteravond.




Vrijdag 26 juni (naar Slowakije - 310km)

We moeten er op tijd uit, want om 9.00 uur moeten we de sleutel al inleveren. Ook de scholieren die hier op kamp zijn, zijn al vroeg in de weer. Ons volgende doel is het Slowaaks Paradijs. We gaan daar twee dagen over doen, allemaal binnendoor. Via de E67 gaan we de grens over naar Polen. Wat een gigantische bedrijvigheid aan de Poolse kant, variërend van eenvoudige marktkraampjes tot grote bedrijven, winkels en tankstations. Ik zie zowaar een Nederlandse vlag bij "Twentebelt". We stoppen op een parkeerplaats, omdat we in Polen een cache willen doen (weer een nieuw land erbij). Een Bulgaars echtpaar biedt ons een snee brood met leverworst en radijs aan, lief. Vervolgens worden wij en het echtpaar weggejaagd door de politie, we staan blijkbaar op het gedeelte van de parkeerplaats dat gereserveerd is voor de politie. Sorry hoor. Twee aangehouden taxi-busjes worden helemaal doorzocht. De cache is vlot gevonden. Iets verderop gaan we van de drukke E67 af.

Parallel aan de grens vervolgen we onze weg door wintersportgebieden. Via een splinternieuwe grensovergang in niemandsland gaan we terug de grens over. Ongetwijfeld gesubsidieerd door de EEG. De enigen die we hier tegenkomen, zijn een paar motorrijders. De 44 zit dicht. We proberen het nog even, maar moeten toch draaien. Eerst maar eens wat eten bij kouty.cz. Alles rond het plein ziet er nieuw en modern uit. Het is er druk met wandelaars en (downhill) MTB'ers. De lunchkaart is er alleen in het Tsjechisch. De keuze valt op knödel met spinaziesaus en een salade. Na de lunch volgt een mooie route o.a. via de 11.

De route eindigt vandaag in Koprivnice. Dat leek ons wel aardig vanwege het Tatra-techniek museum, echter zijn we daarvoor een beetje laat. Het is 16.30 en het museum sluit om 17.00. We nemen een kamer in het Interhotel Tatra. Ik doe tegenover een paar boodschappen bij supermarkt Albert. Zou het...? Ja hoor, op het kassabonnetje staat "Ahold". We lopen wat rond door het centrum. Buitenlandse toeristen komen we hier niet tegen. Op een terras eten we een pizza, ondertussen het lokale leven een beetje gadeslaan.


Zaterdag 27 juni (Slowakije - 310km)




We komen vandaag veel motorrijders tegen, een teken dat we goed zitten. Behalve dat ene stukje na de grens. Ongeveer 30 km lang bebouwde kom, we zijn het ene dorp nog niet uit, of we rijden het volgende alweer binnen. Totaal niet verwacht in dit bergachtige gebied tegen de Poolse grens. Het leven concentreert zich hier blijkbaar in een paar dalen.
Een geweldige nieuwe brede bergweg volgt. Het bord 60km negeren we maar even, er is toch geen hond te bekennen. Aan het eind van de weg staat een groepje motoragenten... oeps... Het gaat goed. Ze zijn vooral druk met elkaar (hebben zich waarschijnlijk ook even uitgeleefd op deze weg). De wegen ten westen en ten zuiden van de Tatra doen ons denken aan Noorwegen.

Onze route eindigt bij camping Podlosok. We willen hier 4 nachten blijven, het liefst in een hut, maar we hebben niks gereserveerd. De meisjes bij de receptie kunnen uitstekend Engels. Het wordt snel duidelijk dat ze het niet nodig hebben om de website van de camping in het Engels te doen, ze zitten toch wel vol. Pas over een paar dagen komt 1 hut voor 1 nacht vrij. Ze verwijzen ons naar hotel Ranc. We gaan eerst buiten op het bankje zitten om te overleggen. Tentje bouwen zien we niet zitten, gezien de matige weersverwachtingen. We rijden naar hotel Ranc. Een uitstekende uitvalsbasis. Het heeft een groot overdekt terras met uitzicht op de Tatra (als het niet in de wolken hangt, zoals nu), lekker eten en WiFi.

Zondag 28 juni (wandelen)

We zijn hier voor de wandelroute "Sucha Bela". Gisteravond hebben we alvast de informatieborden bestudeerd. We gaan vandaag op tijd op pad, want vanmiddag is er kans op regen en bovendien zijn we zo mooi de zondagdrukte voor. Bij het winkeltje halen we nog even wat drinken en een baquette voor onderweg en dan kunnen we echt op pad.

We lopen door een beek omhoog, diep is het water niet, maar waterdichte schoenen zijn wel aan te raden. Het is warm en vochtig, al snel gaan de vesten uit. De eerste planken komen. Voor een betere focus tel ik ze. Verderop ontbreken planken, volgens Gerard is dat het "next level". Aluminium trappen omhoog. Roosters boven de afgrond. Van alles hebben ze bedacht. Het is eenrichtingsverkeer, logisch.




Boven gaan we over op de gele route. Een gemakkelijk pad brengt ons bij Klastorisko, waar we wat drinken. De prijzen zijn er westers.
Wat nu? We kunnen in 45 min. terug naar het hotel. Maar omdat het weer nog steeds goed is, kiezen we voor een langere variant. We gaan via de gele route naar de hangbrug en vanaf daar via de Hornad kloof terug. Achteraf nog best een pittig stuk.





Om 16.00 uur zijn we terug bij het hotel. Nu eerst een Saris. En voor mij een Kofola, de communistische variant op de cola. Het smaakt heel anders, maar eigenlijk vind ik het best lekker. Een beetje kruidig, minder zoet.

Maandag 29 juni (Spissky Hrad)

Vanochtend is het nog droog, we gaan op 1 motor naar de ruïne Spissky Hrad. We rijden door dorpen, soms met grijze betonflats. Hier en daar zien we Roma-kampen. Verder veel landbouw en grasland, maar weinig vee. We parkeren op de parkeerplaats bij het kasteel. Het is drukker dan we verwacht hadden. We zien diverse kentekens: PL, UA, LT, LV, SK, D en zelfs een NL.





Via een ommetje rijden we terug. Het is mooi, tot we overvallen worden door een plensbui. De regenkleding hangen we uit op de veranda van het hotel. De rest van de middag zitten we met de laptop en kaarten in het restaurant. Hoe gaan we terug? Via Krakau? Diverse berichten gelezen dat het mooi is, maar toch trekt het niet. Hongarije... via het Bukk-gebergte en Boedapest?

Dinsdag 30 juni (Tatra)

De Tatra is een relatief klein gebied, waar je met een voertuig alleen maar omheen kunt, niet dwars doorheen. Met ski-liften en te voet kun je wel een aardig eind komen. Een leuke route brengt ons naar Tatranska Lominice. In 3 etappes kun je met liften naar boven. Ik heb op het internet prachtige foto's gezien, maar de toppen zitten vandaag helaas in de wolken. Wij boeken daarom alleen de eerste twee liften, tot 1770m. Beetje rondkijken, geo-cachen, koffiedrinken en dan lopend terug.




In Kezmarok bezoeken we de Artikular-Kirche. We betalen 3 Euro, voor dat geld mogen we ook de "nieuwe" kerk bezichtigen. De buitenkant van de oude kerk is niet zo opvallend, de binnenkant des te meer. Foto's maken mag niet, deze komt van het internet.

Leuk rondje gereden vandaag. Terug bij het hotel is het lekker weer (20-24 graden). En eindelijk is de Tatra zichtbaar vanaf de veranda. Vanavond een lekkere maaltijdsalade en voor Gerard eend met cranberry's. Het eten is hier goed.




Woensdag 1 juli (terug naar Tsjechië)

We willen vandaag uitkomen in de buurt van Blansko, ongeveer 400 km rijden. We beginnen via de 66, een mooie weg met goed asfalt. Een stukje snelweg leidt ons snel om Banska Bystrica heen, dan verder via de 512. Via een E-weg gaan we de grens over. Tijd voor een lunch en even zoeken naar een camping op het internet. Het is inmiddels 30 graden, een stuk warmer dan we tot nu toe hebben gehad. Het laatste stuk rijden we via allerlei kleine weggetjes naar de Nederlandse camping de Bongerd.

Onderweg zien we behalve graan, ook papavervelden. Het levert fraaie plaatjes op. Op de camping is nu even weinig te doen. De pensionado's zijn naar huis en de gezinnen komen volgende week. We blijven hier 2 nachten.

Donderdag 2 juli (the Sloup-Sosuvka Caves)

Het is vandaag veel te warm voor een rondje toeren. Er zijn meerdere grotten in de regio, de campingeigenaar adviseert ons de grotten bij Sloup. De parkeerplaats en de gebouwen ogen nieuw. We kopen tickets. Voor foto's maken moet extra betaald worden. We staan ingepland voor 12.10.
Onze gids is een jong meisje, ze doet het heel leuk, maar heeft moeite met Engels. De groep bestaat uit ons tweetjes en een vader met twee tienerzonen. De mannen kunnen zeer goed Engels en vertalen alles voor ons, waardoor al met al de rondleiding een stuk langer duurt, maar niemand schijnt daar problemen mee te hebben.
In de grot is alles keurig aangelegd, er zijn zelfs aparte ingangen en paden voor minder validen.

Vrijdag 3 juli (Telc/camping Chvalsiny)

Via een mooie route door graanvelden rijden we vandaag naar camping Chvalsiny. Onderweg doen we een stop in Telc, we parkeren de motoren op het fraaie plein en zoeken een terrasje in de schaduw.




Dan door naar Camping Chvalsiny. Ook hier zijn ze in afwachting van de komende drukte, de pensionada's zijn naar huis en volgende week beginnen de schoolvakanties in Nederland. De camping is mooi aangelegd en goed doordacht. Alles is vanaf scratch zelf (op)gebouwd.

Het zijn warme dagen, we zoeken een schaduwrijk plekje voor onze tent. Nu hebben we toch wel spijt dat we de kampeerstoelen hebben thuis gelaten. Maar het duurt niet lang of onze achterburen vinden het maar sneu dat we op de grond zitten en bieden ons een paar stoelen aan. Ze hebben er toch meer bij zich dan nodig!

Zaterdag 4 juli (Cesky Krumlov)

Veel te vroeg in de ochtend branden we uit de tent. Ons zorgvuldig uitgezochte plekje, was toch niet zo goed uitgezocht. Vandaag willen we het beroemde plaatsje Cesky Krumlov bezoeken. We hebben niet veel zin om met de motor te gaan en we besluiten er lopend heen te gaan en met een taxi terug. We zoeken een wandelroute uit via de bossen, ongeveer 12km, dat moet te doen zijn voor ons.





Zondag 5 juli (dagje niksen)


Het is eigenlijk te warm om te gaan toeren, dus gaan we een dagje niksen. Paar boodschappen doen in het dorp, beetje lezen, puzzelen etc. 's Avonds lekker eten in het restaurant. Tussen hoofd - en nagerecht krijgen we, samen met de achterburen, een rondleiding over de camping van Jan. Alles is zelf gebouwd: huis, toiletgebouw, pizzaoven, de pods, zelfs de gebogen spanten van de pods.

Maandag 6 juli (terug naar Issigau, 360 km)


Vandaag, op de nationale feestdag Jan Hus, gaan we terug naar Issigau. Omdat we een lange route binnendoor voor de boeg hebben en het weer erg warm zal worden, vertrekken we op tijd. We rijden een zeer mooie route door het nationale park Sumava. Net voor de grens spenderen we onze laatste Kc's aan benzine.
Ook aan de Duitse kant is het mooi rijden, we zijn in de omgeving van de bekende berg Arber. Dan ongeveer 70 km B22, dat rijdt helemaal vlot door. Sowieso weinig verkeer vandaag, het lijkt wel zondag. In no-time zit de helft van de route erop. Tijd voor pauze.

Om 14.30 zijn we al in Issigau. We twijfelen hoelang we hier zullen blijven. Morgen wordt het te warm om iets te ondernemen en overmorgen te nat. Dan morgen maar door naar huis, we komen hier nog wel eens terug.

Dinsdag 7 juli (naar huis)


Als we gaan ontbijten blijken veel mensen alweer op pad te zijn. Vooral Denen gebruiken deze camping als tussenstop op weg naar het zuiden. We rijden via het Thüringer Wald naar Kassel. Tegen twaalven en na vele omleidingen, zijn we hard toe aan een pauze. In Trustefall vinden we een goede bakker. We nemen wat extra broodjes en drinken mee voor onderweg. Bij Kassel rijden we de snelweg op en zijn we om 18.30 thuis, mooi op tijd, want niet lang daarna barst het onweer los.