De "Route des Grandes Alpes"
is de ongeveer 700 kilometer lange route over de mooiste en de hoogste
bergpassen van de Franse Alpen, van Thonon-les-Bains aan het meer van Geneve
naar Menton aan de Middellandse Zee. Voor het ontstaan van deze fraaie route
moeten we terug naar het begin van de vorige eeuw, toen de Alpen nog nauwelijks
ontsloten waren en auto's en toerisme in opkomst waren. In 1909 geeft Touring
Club la France het startsein voor de aanleg van de Route des Grandes Alpes. In
1913 wordt de verbinding officieel geopend en kan de route naar Nice in 5 dagen
worden afgelegd. In 1937 wordt de route over Col d'Iseran geopend en in 1970 de
route langs de Cormet de Roselend. Het officiële wegnummer van de verbinding is
D902.
Met de aanleg van snelwegen is het belang van de route als verbinding
naar het zuiden sterk verminderd. Meer dan ooit is voor menig reiziger op de
Route des Grandes Alpes de weg zelf tot doel verworden. Dat geldt met name
voor de wielrenner en de motorrijder.
Om het allemaal nog iets aantrekkelijker te maken voor deze
reizigers zijn in 1995 enkele aanpassingen aangebracht in het verloop.
Zo is het drukke dal naar Chamonix
vervangen door Col de la Colombière en Col de Aravis. En het eindpunt is niet
meer Nice, maar het kleinere en gezellige Menton.
Op het internet heeft de route een eigen site :
route-grandes-alpes.com
De site is geheel in het Frans, maar
veel Franse kennis is niet nodig om bijvoorbeeld de routekaart te lezen.
Hierboven staat een kopie. De doorgetrokken streep geeft de route weer en de
stippellijnen de alternatieven. De lezer die wel een beetje Frans kan, vindt op
deze site een pdf-file met daarin suggesties voor ommetjes links en rechts van
de route. Extra veel aandacht is er in deze pdf-file voor de wielrenner en
de motorrijder.
Aan de motorrijder worden onder meer de volgende tips meegegeven: zorg voor goede
banden, let op de bandenspanning, neem kettingspray mee, zorg dat je op tijd
tankt, vergeet je regenkleding niet etc. etc.
Verder krijgt de motorrijder
de volgende 3-daagse planning voorgeschoteld :
• Thonon-les-Bains / Bourg
Saint Maurice: 180 km
• Bourg Saint Maurice / Guillestre: 240 km, passage met
veel hoge cols
• Guillestre / Menton: 250 km, een hoog bochtengehalte,
afdalend naar de zee
Vergeet bij het plannen van deze trip niet dat bergpassen als
Col de l'Iseran en Col de la Bonette tot de hoogst begaanbare wegen van Europa
behoren, en dientengevolge slechts een deel van het jaar geopend zijn. Sommige
bergpassen zijn zelfs pas vanaf begin juni geopend, tot ongeveer half oktober.
Actuele informatie over het wel of niet geopend zijn van de passen vind je op de
genoemde site.
GPS bestanden
Omdat er meer belangstelling
voor is, hebben we de GPS route hier neergezet. Ook de hieronder beschreven
Route de Napoleon zit erin.
Met op beide routes een kleine afwijking van de
"officiëele" route, zie het verslag.
GPX route (incl. tracks)
Reisgids
Bij HighlightsVerlag is een motorreisgids over de Franse Alpen uitgebracht.
Veel tips en ideeën uit ons reisverhaal komen uit een reisgids van deze uitgever:
http://www.highlights-verlag.de/programm/buecher/FranzAlpen.htm
Kijk ook eens bij Denzel
http://members.telering.at/Denzel-Verlag/
In de grote Denzel staat elke pas uitgebreid beschreven. Het boek bevat geen toeristische info. Vooral
interessant boek als je onverharde passen wilt gaan rijden.
Aanrij-route: Eifel-Vogezen-Jura
We wilden naar de Franse Alpen, maar niet over de snelweg. Echter ook niet eindeloos over kleine weggetjes binnendoor.
Aan de hand van Michelin-kaarten (1:200.000) en ideeën uit motorreisgidsen is deze route ontstaan. Het is een vlot
te rijden route naar het zuiden, met hier en daar een stukje snelweg om een druk gebied te omzeilen.
Deze route gaat in 3 dagen naar Annecy. Een mooie opbouw voor de Alpen.
Zelf vinden we het een mooie en prettig te rijden
route, maar dat wil niet zeggen dat er links en rechts geen andere mooie alternatieven
te verzinnen zijn. We hebben de route in 2004 en 2005 gereden. In 2004 zijn we rijdend terug gegaan (o.a. via Route de
Napoleon). In 2005 hadden we veel minder dagen tot onze beschikking, en zijn we met de autoslaaptrein terug gekomen.
In Le Grand Bornand zijn we een week gebleven en toen in 3 dagen naar het Menton....in principe kun je dus in 6-7 dagen
via fantastische toerwegen van Twente naar de Middellandse Zee.
Van Twente naar Bullay aan de Moezel (380 km):
Ons doel voor de eerste dag was de Moezel, met zo weinig mogelijk snelweg en toch een beetje opschieten.
Als aanrijroute naar de Eifel hebben we deze route al
diverse keren gebruikt. Het laat zich vlot rijden.
In 2016 een nieuwe variant, waarbij we ietsjes langer op snelweg blijven, om het Ruhrgebied te omzeilen. Goed alternatief.
Van de Moezel naar de Zuid-Vogezen (380 km)
Eerst nog even een stukje langs de Moezel. Dan in rechte lijn naar het zuiden (het minste deel van de route).
Vervolgens een klein stukje snelweg tot Zweibrucken en dan begint het echte
toerwerk. Een mooie route die dwars door de Vogezen gaat.
Als het te laat wordt of het regent, dan kan de
route een flink stuk worden ingekort door de N420 te nemen.
Het nederlandse motorpension Les Tronces is helaas niet meer. De Bussang nog wel. En Les Baganelles, waar de duitsers veel naar toe gaan.
Mooiste rijweg : tussen St.Marie-aux-mines en La Schlucht.
In 2005 deden we ongeveer 8 uur over deze route (incl. pauzes, excl. zoeken naar hotel).
Bezienswaardigheden:
- bij St. Louis de scheepslift (plan d'Incline).
- bij Dabo het kasteel op de rots
- achter Wannebourgh Cascade du Nideck (20 min. lopen, steil pad)
- Mont St. Odilie
Van de Jura naar Annecy (380 km)
De route begin met de Ballon d'Alsace. Dan even wat saaier deel bij Belfort en Montbeliard,
wat we deels omzeilen met een stukje snelweg. Op tijd tanken voor het volgende stuk.
Onder Montbeliard begint de Jura...de mooiste route van deze drie dagen, vooral de wegen langs de rivieren de Dessoubre en Doubs.
Opvallend veel Zwitserse motorrijders gezien. Is dat omdat de wegen er mooi zijn of de boetes lager of beide?
2005 :
- De N5 is een mooie rijweg, ondanks dat het op de kaart een rode weg is.
- De 991 op het eind van de route viel een beetje tegen omdat de weg slecht was, en het was heel warm,
en de vermoeidheid begon toe te slaan. Wij gingen naar Annecy, maar de N5 blijven volgen naar Geneve kan ook.
En vandaar naar Thonon les Bains, het begin van de Route des Grandes Alpes.
- In 2005 deden we ongeveer 8 uur over deze route (incl. pauzes, excl. zoeken naar hotel).
Reisverslag Routes des Grandes Alpes
In grote lijnen hebben we de officiële route gevolgd. Het alternatief over de Bonette hebben we achterwege gelaten:
de Bonette heeft zeker uitstraling door z'n hoogte, maar we hebben hem al vaker gereden en
vinden de Col de Cayolle qua natuurschoon zeker zo mooi.
Op Col de Saisies mag het
uitstapje naar het Signal de Bisanne niet ontbreken: je hebt er uitzicht rondom,
met name op de Mont Blanc. Verder hebben we, op advies van het Duits motorreisgidsje
(http://www.highlights-verlag.de),
de laatste twee stukjes in de route, vervangen door een alternatief.
Langs de hele route staan de bekende bruine
wegwijzers, echter staan er te weinig van deze borden om er daadwerkelijk op te
kunnen rijden. Maar met een beetje goede wegenkaart is de route probleemloos te
vinden.
Meer van Geneve (Lac Leman)
Aan het meer van Geneve bezoeken we de pittoreske vissersdorpjes Nerier
en Yvoire. Yvoire is de grootste en de meest toeristische van de twee. Van
Yvoire rijden we naar Thonon, waar officieel de Routes des Grandes Alpes begint.
De D902 is gemakkelijk te vinden. Het begint gelijk goed, een strakke asfaltweg met
mooie lange bochten, langs de rivier La Dranse.
Col des Gets en Col de la Colombière
Komend vanaf de
Colombière kijk je boven op het dorp Le Grand Bornand, met op de achtergrond het
massief van de Aravis. Le Grand Bornand is dit jaar een finishplaats in de Tour
de France. Het ligt op een kruising van wegen, reden voor ons om hier een week
op de camping te blijven, en van hieruit diverse dagtochten in allerlei
richtingen te ondernemen.
Col de Aravis
Na een week vervolgen we de
Routes des Grandes Alpes.
In het dorp La Clusaz buigen we af naar de Col
de Aravis. In de verte zien we de toppen van de Mont Blanc.
Col de Saisies
Voor een mooi
uitzicht rijden we vanaf Col de Saisies naar Signal de Bisanne. Een bergtop
volgeplant met zendmasten, en een restaurant. Het zicht rondom is fantastisch.
Corment de Roselend
We stoppen voor
een picknick aan het stuwmeer Roselend. Onze dag is nog niet voorbij, op naar
Col d'Iseran.
Col de l'Iseran
Het hoogtepunt van
deze dag. Letterlijk en figuurlijk. Met zijn 2762 meters is dit de op een na
hoogste geasfalteerde bergpas. Auto's zien we niet eens zoveel op deze weg.
Caravans zijn er sowieso verboden. Wel wemelt het er van wielrenners, en
natuurlijk motorrijders. Onderaan de col stoppen we in een van de mooiste Franse
bergdorpen, Bonneval-sur-Arc. Het dorp is gesloten voor gemotoriseerd verkeer.
Maar wandelen mag natuurlijk wel. En ter afsluiting een koffie op het terras aan
de rand van het dorp.
De weg wordt
vervolgd langs de rivier Arc. In plaats van de "officiële" route te volgen over
de N6, nemen we een kleinere weg die daaraan parallel loopt. In het dorp Aussois nemen we een hotelkamer.
Gelijk maar half-pension, want alle restaurants lijken dicht te zitten vandaag.
Als we er wat rondwandelen komen we langs het Fort Marie-Christine. Vanaf dit
oude verdedingswerk heeft men een prachtig uitzicht over het dal. Blijkbaar kan
men in het fort overnachten (voor een relatief gering bedrag ... slaapzalen) ...
moeten we onthouden voor een volgende keer.
Col du Télégraphe
Het weer is volledig
omgeslagen. En zoals altijd is het druk op deze pas. In miezerig weer rijden we
tussen de vrachtwagens naar boven. Niet helemaal ons idee van fijn motorrijden,
maar boven zijn de vrachtwagens op hun bestemming en gaan wij verder richting de
Galibier.
Col du Galibier
De regen stopt, maar het blijft mistig. Naarmate we verder omhoog
gaan, waait het steeds harder. De omstandigheden geven deze imposante bergcol
een mystieke sfeer. Bovenaan is er de keuze tussen een tunnel of echt over de
top. Een Zwitsers stel twijfelt, wij rijden door richting de top en prompt
volgen ze ons voorbeeld.
Col du Lautaret
Vanaf de Galibier
passeren we bijna ongemerkt Col du Lautaret. Een kruising met wat winkeltjes en
cafeetjes. En ... een alpentuin. Best de moeite waard, maar niet vandaag, niet
met dit weer.
Hierna rijden we door Briancon. Een prachtig
bewaard gebleven vestingstad van de bekende bouwer Vauban. Enkele jaren geleden
hebben we hier al eens gekampeerd. Ze zeggen dat deze stad 300 dagen per jaar
zon heeft. Ik begin het zowaar te geloven... bij Briancon breekt de zon door!
Mooie gelegenheid voor een lunch, ware het niet dat wij onze zinnen gezet hebben
op een lunch op de volgende col.
Col de l'Izoard
We zijn Briancon
nog niet uit of de weg gaat al weer slingerend verder. De echte stijging begint
achter Cerviers. Elke col is totaal anders. De Galibier was vooral groen, deze
lijkt meer op een maanlandschap.
We stoppen bij Refuge Napoléon. Een van
onze favoriete stops. Ze serveren
er zelfgebakken taarten en heerlijke salades. Vanaf een tafeltje aan de
achterkant hebben we prachtig uitzicht op de weg en de bergen.
Even
later staan we op de Col zelf, welke gemarkeerd wordt met een slanke obelisk.
Het waait er hard en de kiosk ziet er niet uitnodigend uit. Even de verplichte
foto en dan snel verder. Op weg naar beneden komen we door de Chasse Déserte.
Een kaal landschap met alleen rotsen en zand.
Col de Vars
De laatste col voor
vandaag. Geen spectaculaire haarspeldbochten, maar een mooi glooiend landschap.
Ook hier staat een Refuge Napoléon. Als dank voor de euforische ontvangst in Gap
schonk Napoléon een grote som geld aan het departement, bestemd voor de bouw van
onderkomens voor reizigers. Aan de buitenkant zijn de gebouwen identiek. Zomers
staat het er vaak vol met motoren. Aan de zuidkant van Col de Vars nodigen de
alpenweiden uit tot een pauze.
In het dorpje Barcelonette nemen we een kamer in het hotel aan
het marktplein. De motoren kunnen in de garage. In 2002 hebben we hier een
aantal dagen gekampeerd. Het dorp ligt op een kruising van alpenwegen en is
daarmee een ideale uitvalsbasis. Zie ons verhaal "Franse Alpen".
De
volgende ochtend verzoekt de eigenaar ons de motoren zo stilletjes mogelijk uit
de garage te halen en naar de straat te duwen, om de overlast voor de buren te
beperken. Gelijk met ons haalt een Duits stel de motor uit de garage. We zullen
ze deze dag nog heel wat keren zien, want ze hebben exact dezelfde route in de
planning.
Extra rondje: over de Bonette
De Col de Bonette zit niet in de route. "Qual der Wahl" zoals ze in Duitsland zeggen.
Daarom deze TIP: doe een extra dag hier. En doe dan een rondje over Col de Bonette, in Isola
naar het ski-gebied Isola-2000, de grens over naar Italie. En dan noord-west
en terug naar Frankrijk.
Col de Cayolle
Tegen de Italiaanse grens
en uitstrekkend tot aan de Middellandse zee ligt het nationale park de
Mercantour. De rest van de Route des Grandes Alpes gaat door dit nationale park.
Vanaf Barcelonette hebben we de keuze uit 3 cols: Col d'Allos, Col de la
Cayolle en Col de Bonette. De Bonette is de hoogste en heeft daarom bij veel
motorrijders de voorkeur. Wij kiezen vandaag voor de Cayolle, vanwege zijn
natuurschoon. De route begint door een kloof langs de rivier de Bachelard.
Verkeer is er nauwelijks, het lijkt wel of we het park voor onszelf hebben. Als
we hoger komen horen we Murmeltiere fluiten. Het duurt even voor we de eerste
ook daadwerkelijk spotten. Bovenop de Col verlaten we het departement Alpes
Hautes Provence en rijden het departement Alpes Maritemes binnen. Het landschap
en de dorpen aan deze kant van de col stralen gelijk een meer zuidelijke sfeer
uit.
Bij Guillaumes gaat de route oostwaarts naar Valberg. We wijken nu
even een kleine stukje af van de officiële route des Grandes Alpes, want volgens
het motorreisgidsje is de gewone weg naar Valberg saai (zou je niet denken als
je de kaart bekijkt) en moeten we over Péone. Het Duitse stel van vanochtend
neemt dezelfde de-tour, zal dus wel goed zijn. Of zouden ze dezelfde
reisgids in de tanktas hebben?. Het terrasje in Péone ziet er
leuk uit, maar we gaan door naar Valberg. Helaas, het cafeetje van twee jaar
geleden is dicht, maar bakker Gabon is open. Het is nog steeds dezelfde oude
meneer. Eens kijken wat hij vandaag gebakken heeft. Stapels Meringue en
vruchtengebak. We gaan voor het laatste, en bestellen op het terras tegenover
koffie. Heerlijk.
Col de la Couillole
We blijven
oostwaarts rijden tot St. Martin-Vésubie. We rijden kilometerslang door 'gorges'
met rood gesteente. Het rode gesteente wat de Gorges de Daluis en Cians zo beroemd maakt.
Deze gorges zijn minstens zo mooi, en minder druk. Was het wegdek op de Col de Cayolle
nog ronduit slecht, hier is het sturen en nog eens sturen.
Col Saint Martin
Col de Turini
Col de Castillon
Menton
Menton is een
erg gezellige badplaats. We nemen onze intrek in Hotel des Landres. De motoren
staan op de parkeerplaats in een hoekje, uit het zicht van de grote weg. Voor een
badplaats en zo dicht bij het strand valt ons de kamerprijs mee. Natuurlijk is
het echte seizoen nog niet begonnen en de concurrentie is groot.
Badderend in
de Middellandse zee eindigen we onze rit door de Alpen. En we realiseren ons dat
we ook nog weer naar het Noorden terug moeten...via Route Napoleon...leven als God in Frankrijk heet
dat!
Castellane
Na Menton gaan we naar een ander leuk plaatsje : Castellane.
We kiezen een
camping op loopafstand van het dorp. 
Castellane is heel geschikt als uitvalsbasis voor diverse toertochten. Zoals een rondje Gorges du Verdon
Gorges de Daluis, Gorges du Cians, Col de Champs
De reisgids adviseert de Gorges de Daluis van zuid naar noord te rijden,
want andersom wordt het verkeer voor een
groot deel door tunnels geleid.
Route Napoleon
Napoleon Bonaparte, who had been exiled on the Island of Elba in 1814, decided to return to the forefront of French political life.
A year later, on 1st March, he disembarked at Golfe Juan and set off, accompanied by a handful of his followers,
to recover his title.
He chose to reach Lyons over the mountains, so as to avoid meeting resistance in royalist towns.
So the Route Napoléon is the stretch linking Golfe Juan to Grenoble, via Grasse, Digne and Gap.
He managed to cover 324 km. in 6 days, and on 20 March he reached the Tuileries, as planned.
Ook hier weer een eigen site : http://www.route-napoleon.com.
Het wegnummer is RN85. Op de Michelin-kaart is het ingetekend als een rode weg. "Een grote doorgaande weg" is de eerste
indruk....maar schijn bedriegt.
Wij hebben de route vanaf de D2 (ten zuiden van Castellane) gereden, tot Digne.
Een strakke fantastische rij-weg. Van Sisteron tot Gap leek ons de route minder aantrekkelijk,
dus kozen we bij Digne de D900 als alternatief. Via de D900a door de Clues de Barles en Clues de Verdaches.
Bij Selonnet een binnendoortje over de D900c. Volgens de kaart zou het laatste
deel van deze weg gevaarlijk of onverhard zijn, maar niets van gemerkt. Wel een heel mooi stukje kloof.
Bij Gap gingen we weer verder via de N85 naar Grenoble...mooie rijweg.
Wij reden dit op een zondag, door de week zal het wel drukker zijn.