Vogezen april/mei 2008 (± 2000 km)
Koninginnedag en Hemelvaart vallen dit jaar heel gunstig... tijd voor een mini-vakantie!
Maar eerst moet de nieuwe
F650GS voor de 1000 beurt. Dat kan op maandag en dat betekent dat we op dinsdag kunnen gaan rijden.
Dinsdag t/m zondag... dat zijn dus 6 dagen. Onze keuze valt op de Vogezen. Het plan is in twee dagen heen, zonder snelweg,
met een overnachting in Trier, omdat we daar nog nooit geweest zijn. En in één dag terug.
Voor de Vogezen zelf doen we een last-minute
boeking voor een mobil-home bij Vacansoleil. Alleen in Corcieux is nog een mobile-home vrij. Dat lijkt ons een uitstekende uitvalsbasis.
Routes in de Vogezen
We hebben deze keer voor ons doen weinig bezienswaardigheden bezocht, simpelweg omdat het schitterend rijweer was.
De Vogezen is een van de mooiste gebieden om motor te rijden. Het gebied lijkt
voor motorrijders gemaakt te zijn.
Bij het uitwerken van de GPS-routes met Mapsource valt ons op dat het gebied
erg gedetailleerd in het kaart-materiaal aanwezig is. Op zich mooi natuurlijk, maar we moeten goed opletten dat
we voldoende waypoints zetten, zodat we op de doorgaande wegen blijven en niet over allerlei
ezelpaadjes worden gestuurd.
De GPS-routes vind je ook op onze site.
GPS Zweibruck-Corcieux
GPX Route-des-Vins
GPX Routes-des-Crêtes
GPX Routes-du-Nord
GPX-route terug
Dinsdag: Twente - Trier
We doen onze vaste (binnen)door route naar de Eifel. Als we thuis wegrijden regent het een beetje.
Tegen de tijd dat we onze woonplaats uitrijden, begint het echt te regenen. De vooruitzichten voor dinsdag en vooral woensdag zijn
heel erg slecht en we staan even op het punt om terug te gaan naar huis en de auto te nemen met de fietsen achterop...
Uiteindelijk wordt het in de Achterhoek al droog en hebben we later in de middag nog een enkel buitje.
Woensdag: Trier - Corcieux
We hadden geen wekker gezet, omdat we vanwege de zeer slechte weersverwachtingen de
snelweg naar Corcieux dachten te nemen, maar als we op
woensdagmorgen de gordijnen openen in ons hotel in Trier schijnt zowaar de zon!
Dan kunnen we net zo goed de origineel geplande route doen. Die is weliswaar veel langer, maar ook
echt veel mooier. Eerst naar Zweibrucken/Ixheim en vanaf daar dwars door de Vogezen van noord naar zuid. Deze route hebben
we al vaker gedaan, o.a. op weg naar de Franse Alpen, maar het verveelt nog steeds niet. Via een winderige hoogvlakte rijden we
ongemerkt Frankrijk binnen.
Zelfs met GPS missen we de afslag naar Wingen-sur-Moder... een deja-vu gevoel komt over ons ;)
Waar we in het verleden in Phalsbourg gigantisch moesten zoeken naar de D38, rijden we er nu dankzij de GPS vlekkeloos naar
toe. Bij St.Louis zien we de scheepslift vanaf de weg mooi liggen, omdat de struiken en bomen nog niet vol in blad zijn.
Uiteindelijk begint het toch te miezeren. Als onze route de N420 kruist overleggen we wat te doen. De wegen zijn
nat en
het ziet er donker uit in de verte. We besluiten via de N420 rechtstreeks naar de camping te rijden.
Het huisje ziet er prima uit. Eerst douchen en een beetje installeren. We zijn niet de enige motorrijders die een
mobil-home gehuurd hebben, maar het gros is natuurlijk gezinnen met kleine kinderen. Veel Nederlanders en Belgen.
Hoewel het deze week best druk is op het park, zijn veel voorzieningen nog dicht.
De winkel blijkt alleen 's ochtends open te zijn. En die in het dorp is toevallig vandaag dicht...
dus toch weer even op de motor om
boodschappen te doen in Gérardmer.
Bij de camping-receptie zien we de weersberichten voor de komende dagen: donderdag slecht,
vrijdag wegtrekkende regen en zaterdag zonnig.
Donderdag: Route des Vins
Surprise. Het is droog en de zon schijnt zelfs een beetje. Vandaag
willen we in oostelijke richting. De officiële Routes-des-Vins is 175 km lang. Wij doen daarvan vandaag maar
een heel klein stukje, en wel hetzelfde als in 2000, gewoonweg omdat het in onze herinnering een mooie route was.
En voor de rest knopen we er in Mapsource heel veel mooie stuurwegen voor en achter.
Als eerste moeten we de tanks volgooien in Gérardmer,
want het is vandaag Hemelvaartsdag. Dan hebben we daar vandaag geen zorgen meer over. Als we nog maar goed en wel met
de route gestart zijn, moeten we alweer in de remmen voor Roche de Diable. De beroemde rots met uitzichtspunt. Dan
een stukje Route des Crêtes (de rest doen we morgen). En alweer in de remmen. We gaan via een klein steil
weggetje omhoog naar Hohneck (1466 meter).
Boven op dit plateau hebben we een prachtig uitzicht naar alle kanten. Hierboven is het slechts 4,5 graad.
Er ligt zelfs her en der nog sneeuw. Er staat een harde koude wind! We maken foto's, maar de helm blijft op.
In het restaurant drinken we even wat en dan verder naar Le Markstein.
Bij Laufenbach de D40 op. Een hele mooie rijweg. Equisheim is nog steeds een mooi wijn-dorp, maar daar mag je alleen lopend in...
De wijnranken staan er nog kaal bij, niet vreemd natuurlijk in deze tijd van het jaar. Een ander mooi en heel veel bezocht wijndorp
is Riquewihr, maar gaan nu weer de bergen in voor de stuurwegen. Gelijk achter Turckheim beginnen de bochten weer.
In Orbey is een markt met lokale produkten. We slenteren er wat rond en vervolgen onze route weer.
Deze route was boven verwachting mooi. Van de eerste t/m de laatste kilometer alleen maar bochten
gereden. En de hele dag geen druppel
regen gehad.
In het GPS-bestand hebben we een alternatief opgenomen via Munster. Een oud
stadje met romantische vakwerkhuizen, ooievaars en natuurlijk de beroemde Munsterkaas. Oftewel Route-des-vins-et-fromage :).
Vrijdag: Route des Crêtes
De zon schijnt! Mooie dag voor Routes des Crêtes. Deze route over de bergkammen ontstond in de eerste wereldoorlog.
Langs de route zie je diverse monumenten en
begraafplaatsen die eraan herinneren.
Tegenwoordig is het een zeer populaire route onder de motorrijders.
Als basis nemen we vandaag de suggestie uit de Toergids-Frankrijk: Route des Crêtes van Cernay naar Col de Calvaire
en via een lus terug naar Gérardmer. We rijden naar Cernay via La Bresse en Cornimont. Dit deel valt een beetje tegen,
maar het alternatief voor de volgende keer weten we ook al en is al verwerkt in het GPS-bestand: via de D67, Kruth en Bussang.
Dat is ongeveer dezelfde afstand.
Op Col du Hundsruck rijden we door een prachtig ontluikende natuur:
veel fris groen en heel veel verschillende kleuren. Eigenlijk hebben we nog nooit zo vroeg in het jaar
een motor-vakantie gedaan.
Vanuit Cernay is het niet ver naar het auto-museum in Mulhouse. Zie ons verslag van 2000.
De routes gaat langs de Grand Ballon. De top, met panoramisch uitzicht, is alleen te voet te bereiken (10 min).
De uitzichten op Le Hohneck
zijn voor de motorrijder dan toch iets makkelijker te bereiken ;)
Bij Col de la Slucht
gaan we rechtsaf, om via een lus daar ook weer terug te komen. Aan de vele geparkeerde auto's
merken we dat dit ook een populair wandelgebied is. Zoals bijvoorbeeld de wandeling langs
Lac du Blanc en Lac du Noir.
Zaterdag: Route du Nord
Vandaag in noordelijke richting. We doen de wegen die we op de heenweg hebben laten liggen. Vanaf Corcieux over de D31 omhoog. Bij
St.Die pakken we even een stukje snelweg (hoeft natuurlijk niet). We gaan er weer af bij le Hollande en gaan daar richting Grand Fosse.
Net als er een
bordje staat met "11 km bochten" wil de GPS ons over Petit Fosse sturen... een kleine weg door een donker bos... dat doen we dus mooi niet.
Geef ons maar die zwierende wegen met goed asfalt en goed zicht.
Af en toe voelt het alsof we in Zuid-frankrijk
rond rijden... het mooie weer, de kleurige huizen.
Via een stukje N420 (met mooie
lange bochten) komen we op de D214. Wederom een fantastische stuurweg. Op de kruising met de D57 stoppen we voor koffie met
Apfelkuchen. Heerlijk, maar dat mag ook wel voor die prijs. Verder over de D214. De lus langs het klooster
Mont St Odile laten we liggen. We
hebben morgen nog een lange dag naar huis, dus houden we de route vandaag iets bescheidener.
We gaan via Hohwald, Col du
Kreuzung, Breitenbach en Col du Fouchy. Dan even een korte 'Abstecher' naar
kasteel Haut-Koeningsberg voor de verplichte foto.
Voor een bezichtiging is het weer nu veel te mooi. Ook de lus over Ribeauvillé laten we vandaag even voor
wat het is. We nemen dezelfde weg terug naar de N59.
Verder over de Col de Baganelles en de Bonhomme. En om het af te leren gaan we nog een keer
extra naar Col de la Slucht.
Zondag: huiswaarts
Door het mooie weer hebben we eigenlijk helemaal geen zin om terug te gaan, maar het huisje is maar
t/m zondag geboekt en het werk verwacht ons maandag weer.
Voordat we definitief naar huis gaan, pakken we eerst nog een paar mooie wegen mee in de Vogezen. Eerst een mooie weg
die kilometers lang door een dal slingert. Dan omhoog naar Col du Donon. Hierna geraken we al snel uit de Vogezen. Dwars door de
Lorraine gaan we richting huis. Eindeloze akkers en veel dorpjes. Bij St.Avoid wordt het allemaal wat minder.
Een nogal verstedelijkt gebied. Vanaf Trier rijden we door de Eifel om uiteindelijk bij Blankenheim de snelweg op te gaan.
Midweek Vogezen sept. 2000 (± 2000 km)
We hadden gelezen dat je als motorrijder de Vogezen het beste buiten de weekenden kunt doen, want in de weekenden is het veel te druk.
Dat past goed in onze planning, we willen een midweek weg. In het boek "Frankreich Band 1" staat een rondje Vogezen: een route van noord naar zuid en terug. In
"Toergids Frankrijk deel 1" staan enkele route-tips voor het zuiden. Boeken ingepakt, en de hotelgids van het Duitse blad de Tourenfahrer. Daarmee moet het lukken.
Zondag: van Aalten naar de Noord-Vogezen (500 km)
We vertrekken op zondag naar de Noord-Vogezen : wisselend snelweg en binnendoor door de Eifel en het Pfalzerwald. Goeie route, ware het niet dat het vreselijk slecht weer is deze dag. In de Eifel, bij de Nurburgring, stoppen we om wat te eten. Ik ben behoorlijk doorweekt en koud, mijn Goretex jas is niet meer waterdicht. In het Pfalzerwald wordt het weer beter. We willen overnachten in Pension Relais Nature in Wingen-sur-Moder (het pension van de plaatselijke MotoGuzzi dealer), maar alle kamers zijn al besproken.
We rijden door naar Petite-Pierre en nemen daar een kamer in het hotel Lion D'Or. Niet goedkoop. Op de vraag of we een kamer met uitzicht willen op het dal, zeggen we maar ja,
die 20 gulden meer kan er ook wel bij. Goede keuze blijkt achteraf, de zon schijnt inmiddels en de kamer ligt op het westen.
We spreiden al onze natte spullen uit over het balkon en het bed om het te laten drogen. Ondertussen reserveren we alvast een kamer voor 3 nachten in Hotel Col-du-Bussang in de Zuid-Vogezen.
Maandag : van Noord- naar Zuid-Vogezen (250 km)
Een groot deel van de route van deze dag komt uit het Duitse boek. Gelijk aan het begin van de route komen we langs de
scheepslift bij St. Louis, we moesten even zoeken, omdat we niet wisten hoe dat in het Frans heet (Plan d'Ecline).
Dinsdag: Zuid Vogezen
Wij blijven 3 nachten in hotel Col-de-Bussang in de Zuid-Vogezen.
Eigenlijk zijn alle wegen in dit gebied mooi, we besluiten de route van het hotel te doen, die komt aardig overeen met wat we zelf in gedachten hadden. De Routes-de-Cretes hebben we maandag al deels gedaan, maar die doen we dus nog een keer. Verder zijn de Grand Ballon en Ballon d'Alsace natuurlijk verplichte kost voor de motorrijder.
Woensdag: Auto-museum en een stukje wijn-route
En omdat het zo mooi is, gaan we vandaag weer via de Ballon d'Alsace. Nu op weg naar het
Schlumpf Auto-museum in Mulhouse.
De collectie omvat ongeveer 500 oldtimers, echt mooi. We horen van andere hotel-gasten dat er iets zuidelijker ook nog een leuk museum van Peugeot is, dat bewaren we maar voor de volgende keer.
Stukje wijnroute:
Guebwiller
Buhl
D429/D40 Schweighouse
Soultzmatt
D18 Osenbach, rechts D40 ri. Munster
D40, D1 Gueberschwihr
Scherp links Voegtlinshofen
Route-du-Vin
Eguisheim (mooi dorpje)
Wintzenheim
D10 Turckheim
Donderdag : Terug
Het weer is omgeslagen, regen, regen en nog eens regen. We hadden nu eigenlijk weer via allerlei mooie weggetjes naar
de Noord-Vogezen willen rijden, maar het weer is zo slecht dat we maar de snelweg pakken richting huis. Bij Luxemburg schijnt de zon weer en gaan we de snelweg af. We gaan weer een stukje via de Eifel en zijn om ongeveer 10 uur 's avonds thuis.